Placówka istniała już od 19.X.1907r. Zgromadzenie prowadziło następującą działalność: ochronkę dla dzieci – przedszkole – około 70 dzieci; Dom opieki dla starszych, opuszczonych; pomoc w duszpasterstwie. Ponadto sprawowało opiekę ambulatoryjno – terenową w domach ludzi biedniejszych. W 1953 r. decyzją władz komunistycznych siostry zostają wydalone z pracy w szpitalu i tym samym zostaje przerwana działalność w mieście Kwidzynie. Siostry odzyskują swoją własność dopiero w roku 1994. Zastają budynek zdewastowany, bez ogrodzenia. Natychmiast wznawiają działalność chociaż utrudnioną przeprowadzanymi remontami.
Dom, który Siostry zastały był pusty, brudny i wyziębiony. Jedyne czynne wejście od ogrodu kompletnie zdewastowane. Szyby okien powybijane, zabite dechami a jedynymi lokatorami były szczury. Trzeba było włożyć wiele wysiłku, by mozolną pracą doprowadzić budynek do warunków mieszkalnych. Siostry gromadziły wszystko, co mogłoby się przydać zarówno z innych domów zakonnych w Polsce jak i zza granicy. W tym czasie siostry, które tu przyjechały doświadczyły wiele pomocy i wsparcia od tutejszej społeczności.
Wtedy początkowa działalność tego domu miała różny charakter. Najpierw – Stowarzyszenie Rodzin Katolickich w zakresie urządzania klasy , szkoły życia, świetlicy środowiskowej, klubu dla młodzieży niepełnosprawnej, jadłodajni dla ubogich, Dom Samotnej Matki i Matki z dzieckiem. Jednak dotychczasowa działalność przysparzała problemów, postanowiono więc podjąć się jednego – całodobowej opieki nad ludźmi starszymi, schorowanymi. I tak funkcjonuje do dziś jako - „DOM ŚW. ELŻBIETY”.
)
Dom św. Elżbiety przed remontem